Erbo-au-cantaire(-à-fueio-de-Tanarido)
Descurainia tanacetifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Vélar à feuilles de tanaisie.
Descripcioun :Es uno grando erbo que flouris l'estiéu en mountagno dins li relarg umide e sus sòu séusous. Fai un pau pensa à la tanarido emé si gràndi fueio divisado e si flour jauno, pamens èi de la famiho dóu rais-fort (Brassicaceae) e pas aquelo de la margarido.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Descurainia
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 7 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Limas de ribiero
- Prado umido
- Esboudèu
- Prado à rousèu
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Descurainia tanacetifolia (L.) Prantl, 1892
(= Sisymbrium tanacetifolium L., 1753 = Hugueninia tanacetifolia (L.) Rchb., 1832 )
Periplòca
Periploca graeca
Apocynaceae
Nom en français : Bourreau-des-arbres.
Descripcioun :Aquesto liano nous vèn de Grèço, trachis dins li baragno di relarg umide. Li fueio soun óupousado e lusènto. Se recounèis eisadamen à si flour vióuleto o pièi à si fru alounga.
Usanço :Es uno planto empouisounanto que caup un glicouside cardioutounico, la periplocino. La rusco es estado emplegado en Russìo dóu meme biais que la digitalino.
Port : Liano
Taio : 1 à 10 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Periploca
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco :
Mai à jun
Liò : Ribiero
- Palun
- Ermas
- Baragno
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino estenoumediterrano
Ref. sc. : Periploca graeca L., 1753